در انتهای مسیر
از بودن تو جان گرفتم
با لمس دستانت دوباره سبز
و به قامت مهربانی‌ات پناه داده شدم،
کنار تو زاده شدم
روشنایی شدم و تابیدم،
و همچنان که خورشید
در تیرگی سر از بالین بر دارد
و روشنایی دهد
در انتهای این مسیر
از بودن تو جان گرفتم‌‌و
دوباره زاده شدم
ای وجود مقدس عشق.

👤قاسم پارسایی فر
ClovE @Kafiha