بسیاری از هموطنان به اشتباه فکر می‌کنند که سره‌ترین اثر تاریخ زبان و ادبیات پارسی، شاهنامه، شاهکار فردوسی بزرگ است
اما سره‌ترین اثر تاریخ زبان و ادبیات پارسی با کمترین شمار واژگان عربی، شهنشاه‌نامه‌ی حکیم احمد تبریزی است که ۷۰۰ سال پیش سروده شده و خیلی کم شناخته شده است
احمد تبریزی در ابتدای اثرش که در دوران مغولان سروده، آورده:

اگر پاک یزدان کند یاوری
نگویم به جز پارسی و دری
همه پارسی، این نگفته‌ست کس
اگر سخته‌ای هست این است و بس
اگر تیغ دستان سپر افگند
چو گفتی به سر بر اگر میبری
تو را هر چه باید همه دُر دری

حکیم احمد تبریزی به روشنی اشاره می‌کند که به جز نام‌های خاص عربی، واژه‌ی دیگر تازی بکار نبرده
از آن کوه و کوماله [؟] از این آب و خاک
چنین پارسی کس نگفته ست پاک
یکی نیست جز نام تازی در او
نگه چون کند کس به بازی در او؟
از اندیشه فرسوده شد جان و تن
که باشد که نامی بماند ز من

Vahid Bahman
@kafiha