مَهوَش(معصومه عزیزی بروجردی)، خواننده و رقاصه نامدار، مردمی و ناکام دهه ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ تهران است.

هنرمندی که به قول منظرپور: ."نه صدای خوبی داشت نه رقصیدن درستی بلد بود و نه حتی زیبایی زنانه آن چنانی داشت، ولی محبوب مردم بود و همه دوستش داشتند.
یعنی صدای مردم شده بود.
درد مردم را می شناخت. وقتی در کاباره می خواند همه با او همصدا می شدند.
راه زندگی با مردم را بلد بود. از جنس همان‌ها بود.
از زمین و زمان برایش پول می آمد اما هیچ چیز نداشت.
همه را بین مردم پخش می کرد و شادی‌اش را با همه قسمت می کرد."

Fatemeh
@Kafiha