به گفتهٔ هوراس، شاعر رومی قرن یکم پیش از میلاد، «انسان چیزی نیست جز غباری و سایه‌ای» (Pulvis et umbra sumus).
و ظاهراً این غبار همان غبار کیهانی یا stardust ناشی از فرایند هسته‌زایی ستاره‌ای و انفجارهای ابرنواختری است که منظومهٔ خورشیدی ۴.۶ میلیارد سال پیش از آن پدید آمد.
تقریباً تمام عناصری که بدن انسان را تشکیل می‌دهند طی واکنش‌های هسته‌ای در ستاره‌ها ساخته شده‌اند و بسیاری از آنها (عناصر سنگین‌تر از آهن) نیز حاصل ابرنواخترها هستند.
نگاهی به خودتان بیندازید! ما همه ستاره‌ایم. در کوره‌های هسته‌ای گداخته‌ایم و از دل ابرانفجارها فوران کرده‌ایم.
Kaveh
ClovE
@Kafiha 
