تو ریشهای در همهی جهان
یا پرواز عقابی بر اوج افلاک
و من شبنمی از هزاران روز بارانی
یا برف نشسته بر روی کوهستانهای سختم
تو تمام جانی، نور جهانی
ثانیههای سختی و رویاهای دور...
و ما چکیدهای از غزلهای مولانا
وقتی میگوید:
ز تو هر ذره جهانی ز تو هر قطره چو جانی
چو ز تو یافت نشانی چه کند نام و نشان را...
👤مهشید تمسکی
ClovE
@Kafiha