من میگم دوست داشتنِ یه آدمِ خوب و بی نقص کار خیلی آسونیه ... امّا درستش اینه که وقتی خسته و ناراحتی یا تو ضعیف ترین حالتِ ممکن خودتی شخصیو تو زندگیت داشته باشی که یادت بیاره چقدر با ارزشی ؛ چقدر با تموم اشتباهاتِ گذشتت قابل احترامی ؛ کسی که یادت بی
ما بزرگترین معذرت خواهی رو به خودمون بدهکاریم؛ بابت همه ی وابستگیامون.. بابت همه ی آدمهایی که اذیتمون کردن ولی ما نتونستیم رهاشون کنیم.. بابت همه ی حرفهایی که دلمون شکست،ولی صبر کردیم… بابت همه ی دورویی هایی که به روی طرف نیاوردیم… من از خودم بابت تح
