نگاه کن که چگونه‌، شب‌های غربت به‌ سپیدی سپیده می‌رسند و غروب‌های سرخِ سراب رو به تاريکی... نگاه کن که چگونه‌، دست‌های جا مانده از لمس رسیدن پینه بسته از فرياد انتظاری بی پايان. و شبی که برای این سایه‌های با احساس هرگز به‌ صبح نمی‌رسد... 👤مهشید تم