‏وقتی با پدر و مادرایی بزرگ می‌شی که از نظر احساسی بالغ نیستن، یاد می‌گیری که حال بد بقیه، تقصیر توئه.
هر آهی که می‌کشن؟ تقصیر توه.
هر بار که سرد برخورد می‌کنن مسئولیت توه.
همه چی رو گردن خودت میندازی.
واسه همین، حالا که بزرگ شدی، حتی اگه یه نفر یه ذره ناراحت بشه،‏سیستم عصبی‌ت سریع برمی‌گرده به همون حالت قدیمی. عجله می‌کنی که حال طرفو خوب کنی تا خودت دوباره احساس امنیت کنی. آزادی از اون لحظه شروع میشه که بتونی بذاری یکی ناراحت باشه، بدون اینکه بخوای بدوی درستش کنی.


✍️ حانیه

🆔 @GizmizTel 💯