صحبت های یدالله پیرهادی در مورد سیلی پدر مبینا نعمت زاده
پیرهادی: من با ۶۶ سال سن از ۱۷ سالگی و ۴۹ سال است که تکواندو کار میکنم مادرم و برادرم فوت شدند اما تکواندو را تعطیل نکردم که حالا این افراد بیایند به صورت من سیلی بزنند.
اگه گذرتون به لواسون افتاده باشه، ساختمان تراسه شاید نخستین بنایی باشه که توجهتون رو جلب می‌کنه. طراح این بنا «محمود اویسی» از آرشیتکت‌های کمتر شناخته شدۀ چند دهۀ اخیر ایرانه که شاید ابداع واژۀ لاکچری در صنعت ساختمان‌سازی مملکت رو بشه بهش نسبت داد.
سال‌ها خواهد گذشت و تو در یک روز آفتابیِ گرم، میان ترافیک سنگین و صدای بوق‌ها و همهمه خیابان، ناگهان یاد من می‌افتی و آرام زمزمه می‌کنی: «کاش با تو طور دیگه‌ای رفتار کرده بودم.»
مطمئنا شیرها با خوندن این مقاله احساس حقارت می کنن چون:😁
شاید باور نکنین ولی یه جمعیتی از شیرهای تلف شده در طبیعت بخاطر این میمیرن که سرشون زیر پوست شکار و معمولا هم تو باسن شکار گیر می‌کنه و نمیتونن خودشون رو ازش خلاص کنن!
این مرد، پروفسور غانم العطّارِ با مدرک دکترای حقوق بین‌الملله. ولی الان توی جاده‌های غزه، نه برای سخنرانی در دانشگاهی جهانی بلکه برای رساندن جرعه‌ای زندگی به بازماندگان مرگ می دوه این تصویر، تنها یک لحظهنیست بلکه فریادی خاموش است از یک فاجعه، فاجعه
این گربه‌ی بچه‌شو گم کرده بود، واسه همین کسایی که نگهش می‌دارن تصمیم گرفتن یه گربه‌ی نارنجی یتیم بیارن تا اونو به فرزندی قبول کنه... واکنشش واقعاً خیلی دل‌انگیز و زیباست🥹
